Nu het zonnetje schijnt leek het mij een goed idee om mijn traject naar werk met de fiets af te leggen. Na een beetje experimenteren lijkt me volgend traject het snelste en aangenaamste. 6.2km.
Rij even met mij. Je kan op de kleine fotootjes klikken om een groter formaat te zien.
View Larger Map
Op punt A steek ik het stationsplein hier over om vervolgens de Avenue Mon Plaisir af te rijden. Symbolische gebeurtenis: ik laat ettelijke tram, bus & treinlijnen naast me liggen om het zelf voor mekaar te krijgen :) Voor auto’s loopt Avenue Mon Plaisir dood, als fietser kan ik hier rechtstreeks via een klein trapje op de Van Praet brug/tunnel geraken via punt B. Shortcut!
Ik steek de Van Praet brug/tunnel over (B-C) die goed voorzien is van fietspaden in eigen bedding. Aan het rood licht richting A12 op ‘t eind stonden over ‘t laatst Coca Cola promogirls. Ik kreeg er gratis Cola Zero. Door de week staat er altijd wel een pipo iets te verkopen aan de wachtende auto’s. Kortom, amusement verzekerd op die plek.
Op punt C kan ik heerlijk uitbollen langs de vaartkant. Ik scheur langs de koninklijke domeinen waarvan ik slechts soms een gebouw boven de muur zie uitpuilen. Links en voor mij komen de buildings van Manhattan in beeld. De bomen zorgen voor schaduw, de open ruimte voor lucht, de boten zijn er voor eens naar te wuiven.
Punt D is een hectisch moment waar ik moet oppassen om niet door een tram omvergereden te worden. Auto’s vechten hier ook voor pole position aan de verschillende verkeerslichten die het kruispunt rijk zijn. Ik profiteer van het eerste het beste groen voetgangersverkeerslicht om over te steken.
Ik ga niet rechtdoor langs Tour & Taxis. De kasseiweg en slechte staat ervan is daar niet aangenaam en zal mijn niet-mountainbike-fiets op lange termijn moeilijk verdragen. Ik neem binnendoor een weg om uit te komen aan E, de Emile Bockstaellaan. Hier heb ik een hallucinant zicht op de Noordwijk, over de Tour & Taxis vlakte. De foto hieronder is niet van mij, maar ik wou dat ik hem genomen had. Het verlaten (sein)huis staat er nog altijd, maar met de dag ziet het er slechter uit.

Iets verder naar beneden kom ik bij F aan op de groten boulevard Leopold II. Als je met de auto bent en naar de autostrade moet, rij je hier onder de grond. De basiliek van Koekelberg ligt 500m verder op mijn rechterkant maar is vanaf dit punt toch al kolossaal. Links van mij ligt IJzer, Rogier en Kruidtuin. Oversteken vergt geduld en tactiek.
Vervolgens rest me enkel nog maar een vreemd geïsoleerd stuk Brussel te doorkruisen. Een cité van appartementsblokken en een tennisclub, bv. Daarna kom ik terecht in levendig Molenbeek, de wijk Karreveld. Zowat elke zelfstandige heeft zijn zaak hier Karreveld genoemd. Snack Karreveld. Kebab Karreveld. Auto Karreveld. Carrosserie Karreveld. Vêtements Karreveld. Absurd :)
Al bij al doe ik er (toch? slechts?) 20 minuten over om op mijn werk te geraken. Ik doorkruis daarbij 5 gemeenten (Schaarbeek, Brussel, Laken, Koekelberg, Molenbeek). Tel bij de 20 minuten nog eens 10 minuten dat ik me achteraf moet opfrissen, en het traject duurt even “snel” als wanneer ik het via het openbaar vervoer zou moeten doen. Maar met deze hitte verkies ik evenwel het scenario “zweten op de fiets maar met de wind in mijn gezicht” boven “drukke metro met iemand zijn okselzweet in mijn gezicht…”